- nəzakətli
- polite; tactful; courteous, civil
Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.
Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.
nəzakətli — sif. 1. Ədəbli, tərbiyəli, mərifətli. Nəzakətli qız. – <Günəş> nəzakətli, ciddi və iradəli bir qadın olmuşdu. A. Ş.. <Xanım:> Nə qədər nəzakətlisiniz! – dedi, – heç qarşınızda duranın qadın olduğunu düşünürsünüzmü? H. N.. 2. məc. İncə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədəb — is. <ər.> Əxlaq qaydalarına riayət, əxlaq və hərəkətdə, danışıqda nəzakət, incəlik; tərbiyə. Ədəb qaydaları. – Ədəbi kimdən öyrəndin? – Biədəbdən. (Ata. sözü). Ədəbdən, elmdən gər feyzyab olsa əvamünnas; Düşər tənü şərəfdən mollalar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cazibədarlıq — is. Cazibəlilik, cəzbedicilik, cazibə qüvvəsinə malik olma; lətafət. Gülgəz bütün gözəlliyi və cazibədarlığı ilə <Səmədin> qarşısında dayanıb, sehirlənmiş kimi yerindən tərpənə bilmirdi. Ç.. Olduqca cazibəli və nəzakətli qız öz işilə məşğul … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiramlı — sif. 1. Hörmət göstərən, hörmətcil, mərifətli, nəzakətli, qanacaqlı. Ehtiramlı adam. 2. Hörmətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədəblicəsinə — z. Ədəbli surətdə, nəzakətli surətdə, nəzakətlə. Ədəblicəsinə cavab vermək. Ədəblicəsinə salam vermək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müəddəb — ə. 1) ədəbli, tərbiyəli; 2) nəzakətli, mərifətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nazik — sif. <fars.> 1. Qalın, yoğun olmayan; incə. Nazik kitab. Nazik təbəqə. – Maya nazik göy adyala bürünərək yuxulayırdı. M. İ.. 2. Yüngül, zərif materialdan hazırlanmış, qalınlığı az olan. Nazik şüşə. Nazik parça. – Bibixanım . . nazik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanacaqlı — sif. Qanacağı olan, mərifətli, şüurlu, düşüncəli, anlaqlı; ədəbli, nəzakətli. Qanacaqlı adam. Qanacaqlı uşaq. – Bir də, dedim, Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayır. M. C.. Kərim kəndin hünərli, yetkin bir gənci, mahir bir ovçusu, qanacaqlı bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumşaq — sif. 1. Basdıqda, toxunduqda müqavimət etməyən və batıb qalmayan; qatı, sərt olmayan. Yumşaq döşək. Yumşaq yastıq. – Bayram yumşaq kresloda oturub papağını çıxartdı, yaylıqla alnının tərini sildi. M. Hüs.. Sadıq kişi ayağındakı yumşaq məs,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zat — is. <ər.> 1. Əsil, mənşə, kök, nəsil, nəsəb. Xəbər alın o namərdin zatını; Aparıbdı mərd igidin atını. «Koroğlu». <Heydər bəy:> Zatında şübhə olanlar öz nəsəbləri üçün şəhadətnamə qayırırlar. M. F. A.. Oğlumuzun, şükr kim, zatı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəli — əd. 1. Verilən suala müsbət cavab və ya təsdiq üçün işlənilir; hə, elədir; (yox ziddi). <Şəhrəbanı xanım:> Bəli, baba dərviş çox razı oldum. M. F. A.. Salman düşündü və: – Nə faciədir o? – dedi. – Üsyan günlərinimi deyirsən? – Üsyan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti